Xa sei que o de Colón é a historia de nunca acabar, pero, hai que tentar acabala, non vou ser eu, claro, eu só quero falar do tema e que outros máis serios, máis traballadores e, sobre todo, máis novos, profunden… De todos os lugares, nos que se dixo que naceu, só queda o de Pontevedra sen posibilidade de descartar, os demais están totalmente descartados, empezando polo máis coñecido, o xenovés, é totalmente imposible que o Colombo xenovés, de existir, fose o Colón descubridor de América, por idade, por oficio, por idioma, imos que o de xenovés só foi a escusa para ocultar a súa orixe, por motivos descoñecidos, que era de familia humilde, cousa rara porque tiña amizades do máis relevante nivel, que se tiña asuntos pendentes por isto ou por aquilo…
A causa máis razoable achégaa o Colón galego-Pedro Madruga, loitar contra os Reis Católicos en favor de Juana a Beltraneja.
Os outros lugares nin os vou a mencionar, simplemente non dan a talla, son especulacións.
Imos dar unha lista de razóns, polas que, pódese asegurar que Colón era galego, non cabe outra.
1) Lugar de nacemento.
Pontevedra (1932), concretamente nunha beira do río Lérez, sexa Poio ou Pontevedra capital, é o único lugar do mundo onde existía o apelido Colón, así, tal cal. Hai unha inscrición na igrexa (agora Basílica) de Santa María a Maior-Pontevedra (século XVI ) na que aparece o apelido «Col ón», cun espazo, como se lle borrasen unha letra, existe a lenda do ovo de Colón, parece que o apelido antigamente fose Collón que, en galego, significa ovo ou collón, é unha boa razón para eliminar a L. O importante é que só aquí, que se saiba, existe documentación fidedigna, achada no Mosteiro de San Juan de Poio (parroquia de San Juan). Este mosteiro xa existía no século VII, foi reconstruído e desprazado uns metros, no século X, tamén estivo incorporado á congregación de San Benito de Valladolid, quéroo dicir porque Valladolid aparece moi ligada a Pedro Madruga e a Colón (curioso); chegou a ter un colexio maior en teoloxía (S. XVI ). Digo isto para que se saiba que non se trata de calquera capela de aldea. Tamén se atoparon documentos, no concello de Pontevedra e nalgunha confraría de pescadores, onde figuran os Colón como familia de mareantes. Poio ten outra parroquia que dedica a «San Salvador», San Salvador de Poio é a parroquia onde existen indicios, moi razoables, de ser o lugar de nacemento de Pedro Cristóbal Colón, alí está a casa onde se cre que naceu, (parece que fillo de solteira) «casa dá cruz», dedicada a museo (se vas quedas convencido), diante da casa hai un cruceiro coa inscrición Juan Co lón 1490. (repítese o borrado da L)
Tamén se debe ter en conta a tradición oral popular, os veciños de Porto Santo (San Salvador), sempre oíron que Colón nacera «na casa dá crus».
Outro dato moi importante é que o duque de Veragua, Mariano Colón de Toledo, descendente directo de Colón, vendeu en 1796 unha leira chamada «A puntada», en Poio, que herdara, está claro que a orixe é Colón, ningún antecesor seu a comprara, por tanto, a propiedade remóntase aos Colón de Poio… Non vedes a relación?.
2) Apelido
O seu apelido é Colón, non hai ningunha dúbida, nunca foi Colombo, nin Colombus, en Portugal escribíano acabado en m, algo natural en lingua Portuguesa, pero el era español e sempre asinou como Colón.
Hai algunha posibilidade de que anteriormente fose Collón ou Coullón.
Parece ser verdade que está emparentado co corsario francés Casaneuve-Coullón. É lóxico (Coullón-Collón-Colón)
O Papa Alejandro VI chámalle Chistóforo Colón.
O Rey de Portugal e amigo seu, diríxese a el en 1488 como Cristóbal Colón.
O mesmo Colón o di, que busquen entre os seus descendentes aos que leven o apelido Colón, ningún outro…,
3) Detalles curiosos
A nave capitá, a Santa María, antes a galega, foi construída en Pontevedra.
Colón ordena engalanar a nave e concede día festivo o 18-12-1492, día da virxe da O, patroa de Pontevedra.
Colón nomea gobernador de Porto Rico a un fillo e Madruga: Cristóbal de Soutomaior, ao que coñecían como Cristobal Cólon de Soutomaior, nesa illa, tamén é curioso fundáronse tres cidades co seguintes nome: Soutomaior, Távora e San Juan (de Poio?)
O «Xenovés» e o galego teñen os mesmos amigos e os mesmos inimigos…
Elección de Bayona para como porto de chegada a España.
Colón escribe con xiros e palabras galegas, nada de italiano.
Martín Alonso Pinzón di, na primeira viaxe, que o estilo de navegación de Colón é propio dos galegos, recólleo o cronista.
Aos dous primeiros indíxenas, bautizounos como Pedro e Cristobal ?
Hai preto de 200 nomes que Colón pon no seu descubrimento que corresponden coas Rías galegas, sobre todo, da de Pontevedra, son inconfundibles, non hai ningún nome que lembre ao Mediterráneo…
Noutro post tratarei de analizar, compararei datos de Pedro Madruga e Colón.
Para min, non hai dúbida de que Colón é galego, todo cheira a iso.
Hai, fundamentalmente, dúas liñas separadas e, mesmo rivais, case inimigas.
Os defensores de «Colón é Pedro Madruga» que buscan desesperadamente a vinculación de Soutomaior cunha nai de Colón e de Pedro Madruga, algúns queren vela nunha tal Constanza Gonçalves Colón; outros aseguran que a nai de Madruga é Constanza Muñiz, faltan documentos fidedignos.
Os que rexeitan a posibilidade de que Colón e Pedro Madruga sexan o mesmo home, tampouco son concluíntes, os seus postulados, defenden que o seu pai puidese ser un tal Domingo Colón o Mozo, aceptan o parentesco cos Colón de Poio, Juan Colón etc., pero, aseguran que naceu alén do río, á beira de Santa María ou na Moureira, onde vivían os mareantes de orixe hebrea ou xudaica, alí atópase documentación dalgún Colón…, nada definitivo.
Liña «Colón é Madruga».
Loxicamente, hai moitas dúbidas, non apareceu ningún documento, que eu saiba, que aclare os nomes dos seus pais, na teoría de Colón-Madruga, o pai sería Fernán Yañez de Soutomaior, sería un fillo bastardo, pero, seguimos sen saber, con seguridade, quen era a súa nai, que tería que estar emparentada cos Colón.
Philippot, o creador desta teoría, asegura que a súa nai é Constanza Gonzalez de Colón, coa que viviría ata que o seu pai acólleo e ocúpase de darlle a educación que corresponde a un fillo dun nobre. Colón tería outros irmáns, polo menos dous por parte de nai.
Philippot chega á conclusión de que Colón ten que ser Pedro Madruga, baseándose nas palabras do propio Colón, cando di que non é o primeiro almirante, que era o quinto, iso descartaba a todos os nobres, excepto aos Soutomaior, a partir de aí seguiu a súa investigación.
Casa con Felipa Moniz (Muñiz) (morre en 1485), nobre portuguesa, coa que ten ao seu fillo Diego. (difícil si non fose un nobre, para casar cunha nobre).
Ten relación con Beatriz Enríquez de Arana, (época pobre) con ela ten ao seu fillo Hernando
Tamén ten relación con Beatriz de Bobadilla, amiga de ISABEL I de Castela, que lle abre o camiño…
En 1562 Un Soutomaior administra o ducado de VERAGUA.
Pedro Madruga é recoñecido en 1440 e internado nun seminario de Tui (Santo Domingo) e sae en 1446 para dedicarse ao mar e ás armas, co seu irmán Bartolomeu aprende a navegar e todo indica que sobre 1446 faise corsario co seu parente francés, CASENEUVE-COULLÓN, pasa 23 anos no mar (1446-1469)
No período 1460-63, loita contra Aragón a favor de Anjou
Cristóbal aplica os mesmos crueis castigos que Pedro Madruga.
Hernando Colón é amigo de Cristóbal Soutomaior
Pedro Madruga fai testamento o 10-1-1486, curioso, antes da viaxe que lle leva á desaparición.
Colón está en Castela entre 1486-1489, en 1497 nace o seu fillo Hernando, de Beatriz
Pedro Madruga perde (1-3-1476) a batalla de Toro contra os Reis Católicos e foxe a Portugal.
Colón, o 13-8-1476, naufraga loitado co seu parente corsario Casaneuve-Coullón, contra os xenoveses…
En 1479, Madruga foxe de novo a Portugal. (Ese ano casa Colón en Portugal, con Felipa).
Os seus fillos Álvaro e Hernando estiveron na corte dos Reis Católicos. Os de Colón tamén…
Busca apoios para a viaxe, non os atopa nin en Juan II de Portugal, nin en Francia, vánselle pechando as portas, ata 1486…
En 1485, O seu fillo Álvaro traizóalle xunto á súa nai Teresa de Távora e coa axuda (ou a orde) dos Reis Católicos e arrebátalle os seus títulos e propiedades, mentres está en Portugal.
En 1486, o día que Colón visitou aos Reis Católicos, aparece rexistrado o nome de Pedro Madruga, non o de Colón.
Colón entérrase na mesma igrexa onde estaba enterrado o pai de Madruga, propiedade duns parentes dos Soutomayor, precisamente, esta familia axudou a financiar a viaxe de Colón.
Capitulacións de Santa Fe
O cronista dos RR.CC. Lucio Marineo, cometeu o erro, varias veces de referirse a Colón, como Pedro Colón.
Madruga e Colón estaban casados con dúas curmás o primeiro Teresa de Távora, o segundo con Felipa Moniz (Muñiz)
80 peritos certifican que a letra e a firma de Colón e Madruga, son da mesma persoa.
Diego Colón regalou 100 escravos a Cristóbal Álvarez Soutomaior, curioso.
En 1506, morre Colón, pobre, o seu fillo Diego recibe do Rey Fernando (Isabel morrera), o diñeiro para trasladar os seus restos desde Valladolid á Cartuxa, desexo expreso de Colón.
Colón e Madruga están casados con dúas curmás, ou é un que casou coas dúas?
Liña «Colón galego, pero non é Madruga».
Din que non poden ser a mesma persoa porque os dous existiron.
Por exemplo, en 1479 Madruga arrasa Pontevedra e Colón casa en Portugal con Felipa (Agosto). Bo habería que concretar a data de ataque…
En 1485 Teresa de Távora e o seu fillo Álvaro conseguen desposuír do título para Madruga en favor do seu fillo. Bo, igual estaba preparado, o ano seguinte ía desaparecer, mellor deixar o traballo feito…
Din que Portosanto non existía, que o nome que pon nas américas refírese a Portosanto de Madeira.
Hai un documento que di que herdou da súa nai unha casa preto de Santa María.
Hai unha praza onde había unha placa que dicía, segundo algúns veciños, «Aquí naceu Colón», a placa desapareceu.
1435 Documento de compra-venda de Paio Gómez de Sotomaior (curioso), casado con Maior de Mendoza (hebrea) que fai mención ás propiedades de Domingo Colón, avó paterno de Colón.
A Galea, nome que dá ao primeiro promontorio que ve. A Galea era o lugar onde se estendían as redes mariñeiras e que linda con terreos de Colón o vello, preto do lugar da Moureira.
1434 Contrato entre dous veciños de Pontevedra para construír dúas escaleiras nunha casa que queimou Colón o Mozo.
Colón deu o nome de San Miguel á punta occidental de «a española» (Santo Domingo) que é o nome da confraría e gremio de mariñeiros de Pontevedra, (só de Pontevedra)
Acepta que Juan Colón, si naceu en Portosanto-Poio, posiblemente «na casa dá Crus», de orixe xudía. O Rabí Zacuto dálle a carta de navegación e o astrolabio (aparello para marcar o rumbo)
Tamén afirman que Colón só tivo dous fillos…
Bo, isto é moi complicado, poida que noutro momento lle doutra volta, máis agora non.
Conclusión:
Colón é galego, seguro, que sexa fillo bastardo e que o pai non aclare quen é a nai, abre moitas portas, hai moitas coincidencias, a nai podería ser unha Colón de orixe hebrea, dáme igual que sexa de Pontevedra capital ou de Poio, ambos están relacionados cos Colón, a verdade, á miña convénceme máis a teoría de Colón-Madruga, aínda que hai puntos escuros.
Hai unhas cantas cousas curiosas:
Colón dicía que non era o primeiro almirante da familia que era o quinto. Madruga era o quinto almirante dos Soutomaior.
Colón dicía que a súa familia era de mercadores do mar. Madruga está relacionado con todos os negocios do mar…
Colón afirma que viviu das armas. Madruga viviu das armas, como corsario e como señor feudal tamén.
Colón dicía que estivera 23 anos no mar. Madruga estivo desde 1446 a 1469, 23 anos…
Hai 80 peritos que din que a letra e firma de Colón é a mesma que a de Madruga, non me sorprende a letra, pero a firma co rara que é…
Aquí déixovos unhas cantas ligazóns interesantes sobre o tema:
http://biografiaehistoria.com/la-prueba-adn-y-y-la-teoria-colon-sotomayor-resultados-preliminares/
#UniónyDiversidad: Colón: Mayorazgo 1498:
Colón era Galego: LA HUELLA DE PEDRO MADRUGA EN CRISTÓBAL COLÓN por …
CRISTOBAL COLON SU HISTORIA: «PARDELA»: UNO DE LOS VOCABLOS GALLEGOS EMPLEADOS …
CRISTOBAL COLON SU HISTORIA: «LA PATRIA DE CRISTOBAL COLON » ( MARQUES DE CORVE…
Colón era Galego: Alfonso Philippot, distinguido con el I Coloniano …
Colón era Galego: Los defensores de la galleguidad de Colón premian …
C2 – As Raíces
C1 – Paisaxe: miradoiros, ríos, rías, illas, praias, montes…
C0 – Introdución
COLÓN GALEGO (dunha beira do Lérez)
Xa sei que o de Colón é a historia de nunca acabar, pero, hai que tentar acabala, non vou ser eu, claro, eu só quero falar do tema e que outros máis serios, máis traballadores e, sobre todo, máis novos, profunden… De todos os lugares, nos que se dixo que naceu, só queda o de Pontevedra sen posibilidade de descartar, os demais están totalmente descartados, empezando polo máis coñecido, o xenovés, é totalmente imposible que o Colombo xenovés, de existir, fose o Colón descubridor de América, por idade, por oficio, por idioma, imos que o de xenovés só foi a escusa para ocultar a súa orixe, por motivos descoñecidos, que era de familia humilde, cousa rara porque tiña amizades do máis relevante nivel, que se tiña asuntos pendentes por isto ou por aquilo…
A causa máis razoable achégaa o Colón galego-Pedro Madruga, loitar contra os Reis Católicos en favor de Juana a Beltraneja.
Os outros lugares nin os vou a mencionar, simplemente non dan a talla, son especulacións.
Imos dar unha lista de razóns, polas que, pódese asegurar que Colón era galego, non cabe outra.
1) Lugar de nacemento.
Pontevedra (1932), concretamente nunha beira do río Lérez, sexa Poio ou Pontevedra capital, é o único lugar do mundo onde existía o apelido Colón, así, tal cal. Hai unha inscrición na igrexa (agora Basílica) de Santa María a Maior-Pontevedra (século XVI ) na que aparece o apelido «Col ón», cun espazo, como se lle borrasen unha letra, existe a lenda do ovo de Colón, parece que o apelido antigamente fose Collón que, en galego, significa ovo ou collón, é unha boa razón para eliminar a L. O importante é que só aquí, que se saiba, existe documentación fidedigna, achada no Mosteiro de San Juan de Poio (parroquia de San Juan). Este mosteiro xa existía no século VII, foi reconstruído e desprazado uns metros, no século X, tamén estivo incorporado á congregación de San Benito de Valladolid, quéroo dicir porque Valladolid aparece moi ligada a Pedro Madruga e a Colón (curioso); chegou a ter un colexio maior en teoloxía (S. XVI ). Digo isto para que se saiba que non se trata de calquera capela de aldea. Tamén se atoparon documentos, no concello de Pontevedra e nalgunha confraría de pescadores, onde figuran os Colón como familia de mareantes. Poio ten outra parroquia que dedica a «San Salvador», San Salvador de Poio é a parroquia onde existen indicios, moi razoables, de ser o lugar de nacemento de Pedro Cristóbal Colón, alí está a casa onde se cre que naceu, (parece que fillo de solteira) «casa dá cruz», dedicada a museo (se vas quedas convencido), diante da casa hai un cruceiro coa inscrición Juan Co lón 1490. (repítese o borrado da L)
Tamén se debe ter en conta a tradición oral popular, os veciños de Porto Santo (San Salvador), sempre oíron que Colón nacera «na casa dá crus».
Outro dato moi importante é que o duque de Veragua, Mariano Colón de Toledo, descendente directo de Colón, vendeu en 1796 unha leira chamada «A puntada», en Poio, que herdara, está claro que a orixe é Colón, ningún antecesor seu a comprara, por tanto, a propiedade remóntase aos Colón de Poio… Non vedes a relación?.
2) Apelido
O seu apelido é Colón, non hai ningunha dúbida, nunca foi Colombo, nin Colombus, en Portugal escribíano acabado en m, algo natural en lingua Portuguesa, pero el era español e sempre asinou como Colón.
Hai algunha posibilidade de que anteriormente fose Collón ou Coullón.
Parece ser verdade que está emparentado co corsario francés Casaneuve-Coullón. É lóxico (Coullón-Collón-Colón)
O Papa Alejandro VI chámalle Chistóforo Colón.
O Rey de Portugal e amigo seu, diríxese a el en 1488 como Cristóbal Colón.
O mesmo Colón o di, que busquen entre os seus descendentes aos que leven o apelido Colón, ningún outro…,
3) Detalles curiosos
A nave capitá, a Santa María, antes a galega, foi construída en Pontevedra.
Colón ordena engalanar a nave e concede día festivo o 18-12-1492, día da virxe da O, patroa de Pontevedra.
Colón nomea gobernador de Porto Rico a un fillo e Madruga: Cristóbal de Soutomaior, ao que coñecían como Cristobal Cólon de Soutomaior, nesa illa, tamén é curioso fundáronse tres cidades co seguintes nome: Soutomaior, Távora e San Juan (de Poio?)
O «Xenovés» e o galego teñen os mesmos amigos e os mesmos inimigos…
Elección de Bayona para como porto de chegada a España.
Colón escribe con xiros e palabras galegas, nada de italiano.
Martín Alonso Pinzón di, na primeira viaxe, que o estilo de navegación de Colón é propio dos galegos, recólleo o cronista.
Aos dous primeiros indíxenas, bautizounos como Pedro e Cristobal ?
Hai preto de 200 nomes que Colón pon no seu descubrimento que corresponden coas Rías galegas, sobre todo, da de Pontevedra, son inconfundibles, non hai ningún nome que lembre ao Mediterráneo…
Noutro post tratarei de analizar, compararei datos de Pedro Madruga e Colón.
Para min, non hai dúbida de que Colón é galego, todo cheira a iso.
Hai, fundamentalmente, dúas liñas separadas e, mesmo rivais, case inimigas.
Os defensores de «Colón é Pedro Madruga» que buscan desesperadamente a vinculación de Soutomaior cunha nai de Colón e de Pedro Madruga, algúns queren vela nunha tal Constanza Gonçalves Colón; outros aseguran que a nai de Madruga é Constanza Muñiz, faltan documentos fidedignos.
Os que rexeitan a posibilidade de que Colón e Pedro Madruga sexan o mesmo home, tampouco son concluíntes, os seus postulados, defenden que o seu pai puidese ser un tal Domingo Colón o Mozo, aceptan o parentesco cos Colón de Poio, Juan Colón etc., pero, aseguran que naceu alén do río, á beira de Santa María ou na Moureira, onde vivían os mareantes de orixe hebrea ou xudaica, alí atópase documentación dalgún Colón…, nada definitivo.
Liña «Colón é Madruga».
Loxicamente, hai moitas dúbidas, non apareceu ningún documento, que eu saiba, que aclare os nomes dos seus pais, na teoría de Colón-Madruga, o pai sería Fernán Yañez de Soutomaior, sería un fillo bastardo, pero, seguimos sen saber, con seguridade, quen era a súa nai, que tería que estar emparentada cos Colón.
Philippot, o creador desta teoría, asegura que a súa nai é Constanza Gonzalez de Colón, coa que viviría ata que o seu pai acólleo e ocúpase de darlle a educación que corresponde a un fillo dun nobre. Colón tería outros irmáns, polo menos dous por parte de nai.
Philippot chega á conclusión de que Colón ten que ser Pedro Madruga, baseándose nas palabras do propio Colón, cando di que non é o primeiro almirante, que era o quinto, iso descartaba a todos os nobres, excepto aos Soutomaior, a partir de aí seguiu a súa investigación.
Casa con Felipa Moniz (Muñiz) (morre en 1485), nobre portuguesa, coa que ten ao seu fillo Diego. (difícil si non fose un nobre, para casar cunha nobre).
Ten relación con Beatriz Enríquez de Arana, (época pobre) con ela ten ao seu fillo Hernando
Tamén ten relación con Beatriz de Bobadilla, amiga de ISABEL I de Castela, que lle abre o camiño…
En 1562 Un Soutomaior administra o ducado de VERAGUA.
Pedro Madruga é recoñecido en 1440 e internado nun seminario de Tui (Santo Domingo) e sae en 1446 para dedicarse ao mar e ás armas, co seu irmán Bartolomeu aprende a navegar e todo indica que sobre 1446 faise corsario co seu parente francés, CASENEUVE-COULLÓN, pasa 23 anos no mar (1446-1469)
No período 1460-63, loita contra Aragón a favor de Anjou
Cristóbal aplica os mesmos crueis castigos que Pedro Madruga.
Hernando Colón é amigo de Cristóbal Soutomaior
Pedro Madruga fai testamento o 10-1-1486, curioso, antes da viaxe que lle leva á desaparición.
Colón está en Castela entre 1486-1489, en 1497 nace o seu fillo Hernando, de Beatriz
Pedro Madruga perde (1-3-1476) a batalla de Toro contra os Reis Católicos e foxe a Portugal.
Colón, o 13-8-1476, naufraga loitado co seu parente corsario Casaneuve-Coullón, contra os xenoveses…
En 1479, Madruga foxe de novo a Portugal. (Ese ano casa Colón en Portugal, con Felipa).
Os seus fillos Álvaro e Hernando estiveron na corte dos Reis Católicos. Os de Colón tamén…
Busca apoios para a viaxe, non os atopa nin en Juan II de Portugal, nin en Francia, vánselle pechando as portas, ata 1486…
En 1485, O seu fillo Álvaro traizóalle xunto á súa nai Teresa de Távora e coa axuda (ou a orde) dos Reis Católicos e arrebátalle os seus títulos e propiedades, mentres está en Portugal.
En 1486, o día que Colón visitou aos Reis Católicos, aparece rexistrado o nome de Pedro Madruga, non o de Colón.
Colón entérrase na mesma igrexa onde estaba enterrado o pai de Madruga, propiedade duns parentes dos Soutomayor, precisamente, esta familia axudou a financiar a viaxe de Colón.
Capitulacións de Santa Fe
O cronista dos RR.CC. Lucio Marineo, cometeu o erro, varias veces de referirse a Colón, como Pedro Colón.
Madruga e Colón estaban casados con dúas curmás o primeiro Teresa de Távora, o segundo con Felipa Moniz (Muñiz)
80 peritos certifican que a letra e a firma de Colón e Madruga, son da mesma persoa.
Diego Colón regalou 100 escravos a Cristóbal Álvarez Soutomaior, curioso.
En 1506, morre Colón, pobre, o seu fillo Diego recibe do Rey Fernando (Isabel morrera), o diñeiro para trasladar os seus restos desde Valladolid á Cartuxa, desexo expreso de Colón.
Colón e Madruga están casados con dúas curmás, ou é un que casou coas dúas?
Liña «Colón galego, pero non é Madruga».
Din que non poden ser a mesma persoa porque os dous existiron.
Por exemplo, en 1479 Madruga arrasa Pontevedra e Colón casa en Portugal con Felipa (Agosto). Bo habería que concretar a data de ataque…
En 1485 Teresa de Távora e o seu fillo Álvaro conseguen desposuír do título para Madruga en favor do seu fillo. Bo, igual estaba preparado, o ano seguinte ía desaparecer, mellor deixar o traballo feito…
Din que Portosanto non existía, que o nome que pon nas américas refírese a Portosanto de Madeira.
Hai un documento que di que herdou da súa nai unha casa preto de Santa María.
Hai unha praza onde había unha placa que dicía, segundo algúns veciños, «Aquí naceu Colón», a placa desapareceu.
1435 Documento de compra-venda de Paio Gómez de Sotomaior (curioso), casado con Maior de Mendoza (hebrea) que fai mención ás propiedades de Domingo Colón, avó paterno de Colón.
A Galea, nome que dá ao primeiro promontorio que ve. A Galea era o lugar onde se estendían as redes mariñeiras e que linda con terreos de Colón o vello, preto do lugar da Moureira.
1434 Contrato entre dous veciños de Pontevedra para construír dúas escaleiras nunha casa que queimou Colón o Mozo.
Colón deu o nome de San Miguel á punta occidental de «a española» (Santo Domingo) que é o nome da confraría e gremio de mariñeiros de Pontevedra, (só de Pontevedra)
Acepta que Juan Colón, si naceu en Portosanto-Poio, posiblemente «na casa dá Crus», de orixe xudía. O Rabí Zacuto dálle a carta de navegación e o astrolabio (aparello para marcar o rumbo)
Tamén afirman que Colón só tivo dous fillos…
Bo, isto é moi complicado, poida que noutro momento lle doutra volta, máis agora non.
Conclusión:
Colón é galego, seguro, que sexa fillo bastardo e que o pai non aclare quen é a nai, abre moitas portas, hai moitas coincidencias, a nai podería ser unha Colón de orixe hebrea, dáme igual que sexa de Pontevedra capital ou de Poio, ambos están relacionados cos Colón, a verdade, á miña convénceme máis a teoría de Colón-Madruga, aínda que hai puntos escuros.
Hai unhas cantas cousas curiosas:
Colón dicía que non era o primeiro almirante da familia que era o quinto. Madruga era o quinto almirante dos Soutomaior.
Colón dicía que a súa familia era de mercadores do mar. Madruga está relacionado con todos os negocios do mar…
Colón afirma que viviu das armas. Madruga viviu das armas, como corsario e como señor feudal tamén.
Colón dicía que estivera 23 anos no mar. Madruga estivo desde 1446 a 1469, 23 anos…
Hai 80 peritos que din que a letra e firma de Colón é a mesma que a de Madruga, non me sorprende a letra, pero a firma co rara que é…
Aquí déixovos unhas cantas ligazóns interesantes sobre o tema:
http://biografiaehistoria.com/la-prueba-adn-y-y-la-teoria-colon-sotomayor-resultados-preliminares/
#UniónyDiversidad: Colón: Mayorazgo 1498:
Colón era Galego: LA HUELLA DE PEDRO MADRUGA EN CRISTÓBAL COLÓN por …
CRISTOBAL COLON SU HISTORIA: «PARDELA»: UNO DE LOS VOCABLOS GALLEGOS EMPLEADOS …
CRISTOBAL COLON SU HISTORIA: «LA PATRIA DE CRISTOBAL COLON » ( MARQUES DE CORVE…
Colón era Galego: Alfonso Philippot, distinguido con el I Coloniano …
Colón era Galego: Los defensores de la galleguidad de Colón premian …
COLÓN GALEGO (Poema)
Hai un home que é obrigado
a ocultar de onde e quen é,
cando sexa preguntado
dirá que é Xenovés,
iso demostra, que non o é.
Escribe un castelán
que parece portugués,
é de Galicia,
é pontevedrés.
almirante da mariña,
cabaleiro que navega,
debe ser Pedro Madruga,
é Colón recuperando,
da avoa, o seu apelido,
que é de Poio, Pontevedra,
Vai buscando unha viaxe…
unha ruta cara á india,
e atopa nova paraxe,
territorio para Hispania,
descuberto, é bautizado,
os nomes que vai poñendo
están na súa bisbarra,
hai máis de douscentos
entre as belas Rías Baixas.
Hai unha documentación
que dixeron que era falsa,
foi agora examinada,
é correcta, foi probado
nela constatado queda
o que veño comentando.
Hai escritos de Colón,
hai escritos de Madruga,
mira que casualidade
que son a mesma escritura,
a confirmación é de:
peritos sabios expertos,
sobre oitenta, unha fartura,
aínda así, nada se move,
a dubida continúa,
a noticia é relevante.
A verdade ten factura?
que pasa? que se encobre?
Porqué non sae nos medios?
Isto é unha loucura.
Quero se saiban os datos
da orixe de Colón,
pásao aos teus contactos
pídocho por favor.
Mi propuesta de letra para el himno de España
MARCHA DE HONOR… Y GLORIA
¡Gloria a España!
Bandera de armonía
Y solidaridad…
Coraje y corazón.
¡Ciudadanos!,
En pie por la igualdad,
Justicia y libertad,
Compartimos honor.
¡Juntos triunfamos!
¡Plural hermandad!
La gloria está en la unión
De la diversidad.
¡Hijos!, ¡y entraña!
De la Hispanidad,
Vosotros sois, de España,
¡Honor y gloria!
Esta letra está adaptada a la versión correcta y pide, al terminar, los gritos:
¡Viva España! ¡Viva!
Propuesta y análisis.
PROPUESTA
1 ¡Gloria a España! Bandera de armonía y solidaridad… coraje y corazón.
2 ¡Ciudadanos!, en pie por la igualdad, justicia y libertad, compartimos honor.
3 ¡Juntos triunfamos!, ¡Plural hermandad! La gloria está en la unión de la diversidad.
4 ¡Hijos!, ¡y entraña!, de la Hispanidad, vosotros sois, de España, ¡Honor y gloria!
ANÁLISIS
Primera estrofa
“¡Gloria a España!: Bandera de armonía y solidaridad… coraje y corazón.”
Empezamos con “¡Gloria a España!“, es lo justo.
El viva, es nuestro grito favorito, lo gritaremos al finalizar el himno…Vivan los novios, viva yo o viva la madre que te parió.
Bandera de armonía y solidaridad… coraje y corazón.
Aquí quiero manifestar la grandeza de España, su forma de entender la vida, su gran corazón, su esfuerzo y respeto civilizador, el camino recorrido y la ilusión del camino por recorrer.
Segunda estrofa
“¡Ciudadanos!, en pie por la igualdad, justicia y libertad, compartimos honor.”
Esta estrofa recibió alguna crítica por nombrar a los ciudadanos, término revolucionario (según ellos) otros lo rechazan por ser el nombre de un partido político; en fin, como “ciudadanos” nos trata la Constitución y es lo que debemos ser, sujetos de derechos y deberes… y activos participantes en la defensa de los mismos.
Tercera estrofa
“¡Juntos triunfamos! ¡Plural hermandad! La gloria está en la unión de la diversidad.”
Nos dice que la gloria se alcanza con la unión. La unión no es, desde luego, uniformidad, la unión es mucho más, respeta la libertad y la diferencia, es mucho más rica y poderosa, hace equipo, la unión que respeta la diversidad conquista la gloria. Debemos buscar la unión dentro y fuera de nuestras fronteras, entre nosotros, con Europa, con Hispanoamérica, con todo el universo, respetando a cada cual como es, respetando y amando la diversidad…, eso confirmará la grandeza de España.
Cuarta estrofa
“¡Hijos!, ¡y entraña!, de la Hispanidad, vosotros sois de España: ¡Honor y gloria!”
Acabamos loando a los que han generado la Hispanidad (el camino para conseguir la unión de la diversidad) y a los que, cual semilla, seguirán generando más Hispanidad, o sea, más unión, ellos son “Bandera de España”, son los que lograron y los que lograrán, “HONOR Y GLORIA” para España.
Esta letra representa a la tercera España, la España de la concordia, la España de la unión, la España que quiere unir a las otras dos, a todas la comunidades, y al mundo.
TIPOS HUMANOS (divagacións)
Cheguei á conclusión de que os humanos nos podemos clasificar en tres tipos, que poderiamos chamar A, B e M, por exemplo. Cada un deles é depositario dunha forma de ser que lle leva a ser o que é.
Bo, estes tipos non son puramente A, B ou M, son combinacións: AM ou BM ou, máis raramente, AB, contraditorio, chocante, unha especie de bipolar.
Paso a enumerar as características de cada tipo:
O TIPO «A», é un tipo de símbolos, a bandeira, a patria, a cruz, a espada, o himno… É un tipo de ideais, de fe, de honra, honra á vida e á morte. É un tipo de orde, de disciplina, de lei (non de xustiza). Adoita ser moi crente e practicante da relixión que lle toque (segundo onde naza). Ten alma de líder, valora o éxito e aos que o conseguen, é autoritario (ten a razón…). Politicamente de dereitas, se se presenta a ocasión pode ser un heroe. Quere ser o xefe, o presidente do goberno, da comunidade de veciños, de calquera club, un xefe de grupo, un adestrador etc. Defende a lealdade por encima de todo. Gústanlle os animais se destacan en algo, o can bo cazador, o galgo que máis corre, a bravura do touro máis bravo, o valor e a arte do toureiro etc. Non lle gusta o animal, nin a persoa por ser un ser vivo, non, gústanlle se destacan en algo ou por algo. É ambicioso, egoísta, non solidario, aínda que, pode ser caritativo e amigo dos seus amigos (coidado cando caen). É capitalista (aínda que sexa pobre) quere ser rico, poderoso, influente. Defende a súa liberdade, a súa liberdade de facer… O fin xustifica os medios, fará o que sexa por triunfar. O seu perfil encaixa perfectamente no PODER EXECUTIVO. Tentarei explicarme máis adiante.
O TIPO B, é un tipo cos pés no chan, é humilde, social, solidario, non é de símbolos, a súa prioridade é a natureza, a xente, os animais, defende ao ser vivo, ao que está aquí e agora, máis que a vida en abstracto, non lle interesa moito o «máis aló», adoita ser ateo. Defende a xustiza por encima da lei, é o tipo máis adecuado para facer que as leis sexan xustas, os do tipo B deberían estar no PODER LEXISLATIVO. A IGUALDADE é a súa loita, o seu obxectivo social, compartir faille feliz. Quere que todo discorra de forma natural, pode ser comunista, quere que o estado protexa aos máis necesitados, que asegure os seus dereitos, quere educación e sanidade públicas e gratuítas… Non xestiona ben os grupos, se fose adestrador dun equipo, este equipo sería unha banda, non lle senta ben a disciplina, nin a orde, tería que delegar nun segundo ou nun capitán que se fixese cargo. Gústanlle os animais, os máis débiles máis, é contrario á caza e ao toureo. Defende o bo trato a persoas, animais e plantas. É máis camarada, máis compañeiro que amigo. Son de esquerdas, antitaurinos, antisistema, feministas, defensores de grupo LGTBI, ecoloxistas, animalistas, okupas, anti desafiuzamentos, defenden as folgas obreiras. Aspira a vivir con tranquilidade, en paz e harmonía, ter para vivir con dignidade, élle suficiente.
O TIPO M, é imparcial e moderado, ama a liberdade no sentido máis amplo, ama a «liberdade de ser», a súa e a dos demais, estará de acordo co divorcio, a eutanasia, os dereitos LGTBIQ+, os dereitos feministas e todos os dereitos humanos. É anarquista, pero acepta a democracia (sen participar). É bohemio, artista, adoita ser agnóstico. Polo seu carácter encaixaría no PODER XUDICIAL, é bo intermediario e bo negociador.
Como dixen máis arriba non hai tipos puros, así que non existe o M, existe o AM e o BM, se o M se acompaña do Á, a súa «liberdade de ser» pasará a «liberdade de facer», a liberdade de mercado; se se acompaña do B perderá algo de liberdade, pero será máis social e máis solidario.
DEMOCRACIA (¡uf!)
O pobo só ten un camiño para influír e defenderse dos poderes do Estado e dos fácticos e é, coa unión, a través da política, co exercicio da DEMOCRACIA representativa e, sobre todo, participativa.
A Democracia non é un sistema válido para as elites, para grandes xestas, para privilexios, para o brillo duns poucos, a democracia é para todos, para unha sociedade próspera, para a vida apracible da maioría.
O pobo non pode confiar o seu destino aos políticos profesionais, nin á relixión, sexa a que sexa, nin a ningún outro poder que poida parecer máis ou menos xusto.
A unión, é a solución ideal, pero non é fácil, moitos non a entenden ou a entenden mal, non se trata de conseguir «Unha Grande e Libre», nin a «Unión do Proletariado», ambos son enfrontados polos séculos dos séculos e, normalmente, pouco democráticos e excluíntes. A UNIÓN que necesitamos é para conseguir unha DEMOCRACIA CONSTITUCIONAL, un regulamento onde caibamos todos, con todas as ideoloxías, respectando os dereitos fundamentais, controlando os poderes e a separación dos mesmos, garantindo a participación continua a través de consultas e opinións vinculantes.
Unión para, entre todos, establecer o que queremos, a Constitución, o sistema de goberno, Monarquía ou República, Estado Federal ou non, Autonomías ata onde? e todos os grandes temas que nos importan.
Como dicía, o pobo só pode participar a través da democracia, por tanto, hai que separar a palla do trigo, apartar da política, todo o que non sexa política:
Medios de comunicación independentes e privados, información limpa.
A relixións son privadas, nin fieis nin ateos poden impoñer criterios ao Estado que será laico e respectará a todos por igual, teñan a crenza que teñan, ou non teñan, iso non quere dicir que se impidan as tradicións, dentro dunha orde e dunhas normas de respecto aos dereitos humanos.
A política partidaria debe desaparecer da vida cotiá, dos actos deportivos, festas gastronómicas ou relixiosas e de todo tipo de actos que nada teñen que ver coa política.
Só a través da Democracia podemos separar ao Executivo dos demais poderes, dar independencia ao poder Xudicial e á Prensa, posuír ao Lexislativo, levar ao seu sitio á Igrexa e con todo iso facer fronte ao todopoderoso poder Económico, o gran poder mundial actual, que controla países, alimentación, enerxía, as súas multinacionais campan ás súas anchas con todos os poderes ao seu servizo.
O pobo debe gozar do máximo poder decisorio posible.
Considero que canto máis localizado estea o poder, máis fácil é controlalo, así que non estou de acordo co centralismo, aínda que tamén defendo que o poder debe ser graduado, piramidal.
O control do poder polo pobo fai máis honrado ao poderoso.
Para a unión é necesario o diálogo que leve a un mínimo acordo, sei que é difícil mesmo entre os máximos defensores da democracia.
Se non o logramos polas boas, só queda a violencia (mala cousa).
Pola miña banda, en ben da desexada unión, acepto polbo como animal de compañía.
DEREITO A DECIDIR (miúdo lío)
Quero exercer o DEREITO A OPINAR, que defendo con uñas e dentes, para soltar algunhas ocorrencias sobre o DEREITO A DECIDIR.
En primeiro lugar opino que, o dereito a decidir, é moi complexo e necesita dalgunhas condicións e requisitos, ao mesmo tempo, vaise complicando máis a medida que vai afectando a máis implicados, vou poñer algúns exemplos para explicarme mellor:
Decido saír a pasear, é sinxelo, fácil de cumprir, só teño que ser libre, ter autonomía e que o tempo o permita.
Decido ir ao fútbol, ben, á parte do mencionado anteriormente, hei de ter diñeiro, conseguir unha entrada e, por suposto, que haxa un partido. A medida que aumenta a complexidade do que decido, aumentan os condicionantes, cando a decisión pasa a ser de máis xente e afecta a outros, complícase máis e máis.
Creo que debemos ter o máximo dereito individual a decidir: dereito ao aborto, «da embarazada», dereito á eutanasia, mesmo ao suicidio…, outra cousa é o dereito para decidir sobre temas que afectan a outros, non hai votación posible que estea por encima dos dereitos individuais como os que mencionei, a democracia non vale para todo, por maioría aforcábase no «Oeste Americano» ao máis pintado, sen xuízo, sen dereitos.
Supoñamos que unha comunidade autónoma quere ser independente, loxicamente, para sabelo, antes habería que facer unha consulta, debería ser unha consulta detallada, con varias opcións, con explicacións e datos sobre as posibles consecuencias de cada opción, vantaxes e inconvenientes de cada unha, ao obxecto de que as respostas sexan consecuentes e razoables.
Xa dixen que defendo o dereito de opinión, por tanto, defendo todo tipo de referendos, outra cousa é que, o resultado, sexa decisorio, vinculante; ás veces, a miña muller pregúntame que quero para comer, outra cousa é que, finalmente, prepáreme esa comida que quero, iso non presupón que me tome o pelo, hai que ver o por que, hai que analizar a situación, os condicionantes, para chegar a unha conclusión acertada.
Definitivamente, os pobos, teñen DEREITO A OPINAR, é bo saber o que desexan, para iso, o mellor son consultas detalladas, cos requisitos (que se considera un pobo, por exemplo), que pobos poden ter ese dereito, que condicións e consecuencias de cada opción, unha vez coñecida a opinión dun pobo, xa veremos se lle podemos facer esa comida, o que si podemos, é facer propostas acertadas e, posiblemente, chegar a solucións compartidas.
Desde logo, o que ten dereito a decidir, decide, se non decide, é que non ten DEREITO A DECIDIR.
INDEPENDENCIA (¡puf!)
Neste momento, está de rabiosa actualidade a reclamación, por parte dalgunha autonomía, do dereito a decidir, de autodeterminación; ata certo punto, estou de acordo, a cuestión está no que, decidir que, autodeterminación para que.
Amigos, non é para alcanzar algún nivel de competencia, ou para conseguir algún proxecto, máis ou menos vital, NON!, esixe o dereito para decidir a INDEPENDENCIA.
Temos un gran problema, a independencia non existe, só hai graos de dependencia, de bastante a moita, nin os grandes países, como Alemaña, son independentes, só achéganse os moi poderosos, como EE.UU. ou China, que case poden facer o que lles dá a gana, pola lei da forza.
Está claro que unha Comunidade Autónoma de España, non pode ser independente, o meu entender, debería loitar por competencias que lles sexan importantes, en base á súa realidade, por exemplo, Galicia debe tentar conseguir toda a competencia sobre a súa pesca, entre outras.
Todas as nosas comunidades teñen percorrido para alcanzar un maior nivel das súas competencias.
Hai reformas imprescindibles na Constitución, por aí han de ir as reclamacións e os acordos.
Como xa dixen noutro lugar, é irrenunciable o dereito a OPINAR de todos e cada un, tamén o dereito a decidir sobre amplos temas, pero, declárome contrario ao suposto dereito a decidir sobre a independencia de ningunha Comunidade Autónoma, só a guerra pode outorgar a independencia, si se gaña, claro.