A UNIÓN E OS TIPOS HUMANOS (máis divagacións)

Quero empezar dicindo que pretendo a UNIÓN da diversidade de españois, sei que é moi difícil, nalgúns casos imposible. De ningún modo está na miña intención molestar a ninguén, aínda que vou dar a miña opinión sen reservas, isto seguramente, ferirá algunha sensibilidade e causará algún rexeitamento, síntoo.

     En primeiro lugar, estou convencido de que, as diferenzas culturais non son, nin de lonxe, o principal problema para a UNIÓN, máis ben éo, o carácter e as características persoais dos españois, os que fan complicada a unión sentimental, a que realmente vale, porque a UNIDADE forzada, só é un pegamento, parches e cravos, os argumentos policiais e/o militares, non nos levarán a ningún paraíso, senón todo o contrario.

     Ao meu entender, o principal problema está na falta dun regulamento claro e democrático que respecte os ideais do que chamo TIPO A e os dereitos humanos que reclama o TIPO B, isto pode parecer fácil, pero non o é, hai diferenzas irreconciliables, entre o tipo A e o tipo B, e só o TIPO M pode negociar e mediar entre eles, grazas a deus, os tipos non son puros e o que máis abunda é o tipo AM e o tipo BM, con todo, para solucionar o problema, hai que contar co A e o B puros, que son os que máis esixen e os que máis teñen que ceder, por ser opostos e radicais.

     Paso a comentar as características fundamentais de cada tipo puro, para tentar unha saída airosa:

     O tipo A, é un home de ideais, valores espirituais e símbolos, ama a Deus e a Patria, por tanto ten FE, é relixioso e respecta a VIDA e a MORTE, a CRUZ e a IGLESIA, a BANDEIRA e o HIMNO e valora a honra, o valor, o traballo, a disciplina, a loita, a arte, ao individuo que triunfa e o privado, ten alma de Líder. Se tivese que comparalo cunha árbore, diría que ten un tronco sólido que vai recto do chan ao ceo e con insignificantes ramas.

     O tipo B, é un home práctico, ama a natureza e os seres vivos, busca protección, fraternidade e reclama dereitos humanos, ecoloxía, xustiza social e, sobre todo IGUALDADE, valora o público, o social, o compañeirismo, está co pobre, «a unión fai a forza», gústalle compartir. Se houbese que facer un símbolo, non sería unha árbore, senón un bosque.

     O tipo M, é a moderación e o respecto, ama A LIBERDADE, a xustiza, a paz, a orde, a beleza e a diversidade, o equilibrio, non causa problemas, pero tampouco os resolve, fai falta motivalo. O seu símbolo sería unha árbore frondosa de grandes ramas, unha árbore que vai ao ceo, pero loita por manterse preto do chan.

     Tendo en conta o devandito, imos tentar un camiño que nos leve á UNIÓN:

     Para un tipo A puro, a democracia non é importante, o importante para el, é que haxa un líder que defenda os seus valores e ideais, sen isto, non hai trato. Será capaz de facer que un equipo funcione sen importarlle demasiado os individuos que o compoñen, só que cumpran.

     O tipo B puro, tampouco ten especial debilidade pola democracia, o que quere é un goberno e un Estado que garanta a igualdade, a xustiza, os dereitos sociais, educación e sanidade etc., é comunista, aínda que non o saiba. Coidará aos individuos, pero é difícil que faga un equipo campión, aínda que defenderá os dereitos de cada un.

     O tipo M, si, quere Democracia, SEN DEMOCRACIA NON HAI LIBERDADE!.

     Os tipos A e B puros, non caben na Democracia, son radicais que teñen que quedar á marxe da maioría, ou ser capaces de ceder nas súas pretensións.

     Vou expoñer un par de exemplos de conflito entre A e B:

      I ) O ABORTO.- Para o tipo A, como defensor da Vida, o aborto é un asasinato e non hai máis que falar, a súa postura é sincera, acorde aos seus ideais, con todo, se non quere quedar á marxe da democracia debe ceder e permitir prazos e/o supostos. Debe trasladar a súa relixión ao privado, que é o seu sitio, os demais teñen dereito a pensar diferente. Debe respectar á nai, ela sabe o que debe facer…

     O tipo B quere o aborto libre, defende ao ser vivo existente que ten un problema, sen máis, tamén ten unha posición sincera, de apoio á muller. Ten que recoñecer que hai que regulalo, respectando algúns prazos e condicións razoables.

     II ) Os TOUROS.- O tipo A, é un namorado do toureo, representa valor, virilidade, arte, etc. hai que defender o toureo como Festa Nacional, con orgullo, identifícanos como pobo…

     Debería aceptalo como un espectáculo privado e recoñecer que o diñeiro público ten outras prioridades.

     Para o tipo B, o toureo é un mal trato animal!, unha animalada!. Haino que prohibir.

     O tipo B, debería permitir o toureo, polo menos, no ámbito privado, o do mal trato é discutible, o touro ten un mellor nivel de vida que os seus irmáns, os bois, ademais, sen toureo, sen negocio, probablemente non habería touros, serían sacrificados moito máis novos e as súas vidas serían máis vulgares, serían capados e/o prisioneiros..

     Entre o tipo A e o B, hai un amplo abanico que vai da extrema dereita á extrema esquerda, pasando polo centro que, como espazo político non existe. O que hai é un Centro-Dereita (AM) e un Centro-Esquerda (BM) que son os que deberían buscar e atopar o acordo, A UNIÓN.

     É imprescindible un regulamento que recolla os límites aos que pode chegar o EXECUTIVO, pero nunca exceder, sexa cal sexa a cor que teña o goberno de quenda, ese regulamento (LEXISLATIVO) que, elaborado co pobo e recolleito na Constitución, será aceptado e cumprido por todos, coa vixilancia do poder XUDICIAL independente.

     Señores, se queremos a UNIÓN, empecemos por aceptar ao rival, colaboremos con el para acordar os límites do regulamento e o regulamento mesmo, con transparencia, á vista do pobo e coa conformidade do pobo, fuxamos da radicalidad. Elixirase «Sistema de Goberno» e «Administración do Estado», entre todos. O resto virá dado.